زیارت امیرالمؤمنین ـ علیه السّلام ـ

زیارت امیرالمؤمنین ـ علیه السّلام ـ در مبعث

شیخ مفید و دیگر بزرگان دین، برای زیارت امیرالمؤمنین علیّ بن ابی طالب ـ علیه السّلام ـ در روز مبعث رسول الله ـ صلّی الله و علیه و آله و سلّم ـ، زیارتی را نقل فرموده اند. در شب یا روز مبارک مبعث، بر در قُبّه ی شریف ایشان بایستید و مقابل قبر پاک و شریفشان چنین بخوانید: أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِیکَ لَهُ وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ‏ گواهى مى‏دهم که خدایى جز خداى یکتا نیست که فرد و بى‏شریک است ‏و گواهى مى‏دهم که محمّد بنده ی خاص و رسول اوست وَ أَنَّ عَلِیَّ بْنَ أَبِی طَالِبٍ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ عَبْدُ اللَّهِ وَ أَخُو رَسُولِهِ‏ و نیز گواهى مى‏دهم که همانا على بن ابى طالب امیر اهل ایمان، بنده ی خاص خدا و برادر رسول خداست وَ أَنَّ الْأَئِمَّةَ الطَّاهِرِینَ مِنْ وُلْدِهِ حُجَجُ اللَّهِ عَلَى خَلْقِهِ‏ و پیشوایانی پاک از فرزندانش، همه حجتهاى خدا بر خلقش می باشند سپس داخل قبّه ی مبارکشان گردید، به گونه ای که روی شما به سوی قبر شریفشان و پشت به قبله باشید. آنگاه صد مرتبه تکبیر گوئید و داخل گردید و عبارات زیر را بر زبان جاری سازید السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ آدَمَ خَلِیفَةِ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ نُوحٍ صَفْوَةِ اللَّهِ‏ سلام بر تو اى وارث علم آدم خلیفة الله، سلام بر تو اى وارث حضرت نوح برگزیده خدا السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ إِبْرَاهِیمَ خَلِیلِ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ مُوسَى کَلِیمِ اللَّهِ‏ سلام بر تو اى وارث ابراهیم خلیل خدا، سلام بر تو اى وارث موسىِ سخن گوی با خدا السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ عِیسَى رُوحِ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ مُحَمَّدٍ سَیِّدِ رُسُلِ اللَّهِ‏ سلام بر تو اى وارث عیسى روح الله، سلام بر تو اى وارث حضرت محمد سیّد رسولان خدا السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا إِمَامَ الْمُتَّقِینَ‏ سلام بر تو اى امیر اهل ایمان سلام بر تو اى پیشواى متقیان السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا سَیِّدَ الْوَصِیِّینَ السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا وَصِیَّ رَسُولِ رَبِّ الْعَالَمِینَ‏ سلام بر تو اى سید جانشینان پیغمبران، سلام بر تو اى وصى و جانشین رسول خداى رب العالمین السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ عِلْمِ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ‏ سلام بر تو اى وارث علم اولین و آخرین السَّلاَمُ عَلَیْکَ أَیُّهَا النَّبَأُ الْعَظِیمُ السَّلاَمُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الصِّرَاطُ الْمُسْتَقِیمُ‏ سلام بر تو اى خبر بزرگ عالم سلام بر تو اى راه راست حق السَّلاَمُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْمُهَذَّبُ الْکَرِیمُ السَّلاَمُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْوَصِیُّ التَّقِیُّ السَّلاَمُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الرَّضِیُّ الزَّکِیُ‏ سلام بر تو اى پاکیزه و منزه از عیوب و صاحب کَرَم، سلام بر تو اى وصىّ با تقواى کامل، سلام بر تو اى پاک سیرت و پسندیده خدا السَّلاَمُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْبَدْرُ الْمُضِی‏ءُ السَّلاَمُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الصِّدِّیقُ الْأَکْبَرُ سلام بر تو اى ماه فروزنده سلام بر تو اى صدیق اکبر (بزرگترین مصدق به خدا و عالم غیب) السَّلاَمُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْفَارُوقُ الْأَعْظَمُ السَّلاَمُ عَلَیْکَ أَیُّهَا السِّرَاجُ الْمُنِیرُ سلام بر جدا کننده ی ( حقّ و باطل ) اعظم  سلام بر تو اى چراغ روشن (علم و ایمان) السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا إِمَامَ الْهُدَى السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا عَلَمَ التُّقَى السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا حُجَّةَ اللَّهِ الْکُبْرَى‏ سلام بر تو اى پیشواى هدایت سلام بر تو اى نماینده مقام کامل تقوى سلام بر تو اى بزرگترین حجت خدا بر خلق السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا خَاصَّةَ اللَّهِ وَ خَالِصَتَهُ وَ أَمِینَ اللَّهِ وَ صَفْوَتَهُ وَ بَابَ اللَّهِ وَ حُجَّتَهُ‏ سلام بر تو اى خاصّ و خالص خدا و امین و برگزیده او و درگاه خدا و حجت الهى وَ مَعْدِنَ حُکْمِ اللَّهِ وَ سِرِّهِ وَ عَیْبَةَ عِلْمِ اللَّهِ وَ خَازِنَهُ وَ سَفِیرَ اللَّهِ فِی خَلْقِهِ‏ و معدن حکم و اسرار الهى و مخزن و خزینه‏دار علم الهى و سفیر خدا در میان خلق أَشْهَدُ أَنَّکَ أَقَمْتَ الصَّلاَةَ وَ آتَیْتَ الزَّکَاةَ وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَیْتَ عَنِ الْمُنْکَرِ گواهى مى‏دهم که تو (ارکان دین و) نماز را بپا داشتى و زکات به فقیران دادى و امر به معروف و نهى از منکر فرمودى وَ اتَّبَعْتَ الرَّسُولَ وَ تَلَوْتَ الْکِتَابَ حَقَّ تِلاَوَتِهِ وَ بَلَّغْتَ عَنِ اللَّهِ‏ و کاملاً رسول اکرم را پیروى کردى و به مقام حقیقت و حدّ اَکمَل کتاب خدا را تلاوت کردى و از جانب خدا تبلیغ نمودى وَ وَفَیْتَ بِعَهْدِ اللَّهِ وَ تَمَّتْ بِکَ کَلِمَاتُ اللَّهِ وَ جَاهَدْتَ فِی اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ‏ و به عهد خدا وفا کردى و کلمات الله به وجود تو به حد کمال رسید و در راه دین مجاهده و کوشش را بجاى آوردى وَ نَصَحْتَ لِلَّهِ وَ لِرَسُولِهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ‏ و در راه خدا و رسول صلى الله علیه و آله خیرخواه بودى وَ جُدْتَ بِنَفْسِکَ صَابِراً مُحْتَسِباً مُجَاهِداً عَنْ دِینِ اللَّهِ‏ و به جان عزیز خود با صبر و رنج و مجاهدت در دفاع از دشمنان دین حق مُوَقِّیاً لِرَسُولِ اللَّهِ طَالِباً مَا عِنْدَ اللَّهِ رَاغِباً فِیمَا وَعَدَ اللَّهُ‏ و حفظ رسول خدا فداکارى کردى و همه را براى طلب رضاى حق و شوق ثواب و وعده خدا و بر دین حق که بر آن بودی  وَ مَضَیْتَ لِلَّذِی کُنْتَ عَلَیْهِ شَهِیداً وَ شَاهِداً وَ مَشْهُوداً از جهان درگذشتى در حالى که شهید شدى و شاهد و مشهود خدا بودى فَجَزَاکَ اللَّهُ عَنْ رَسُولِهِ وَ عَنِ الْإِسْلاَمِ وَ أَهْلِهِ مِنْ صِدِّیقٍ أَفْضَلَ الْجَزَاءِ پس خدایت از طرف رسول اکرم و دین اسلام و اهل اسلام از اعمال چنین صدیقى بهترین پاداش عطا کند  أَشْهَدُ أَنَّکَ کُنْتَ أَوَّلَ الْقَوْمِ إِسْلاَماً وَ أَخْلَصَهُمْ إِیمَاناً وَ أَشَدَّهُمْ یَقِیناً وَ أَخْوَفَهُمْ لِلَّهِ وَ أَعْظَمَهُمْ عَنَاءً گواهى مى‏دهم که تو اول قوم در گرویدن به اسلام بودى و خالصترین ایمان و کاملترین یقین و خداترس‏ترین مردم و پر رنج و مشقت‏ترین اصحاب وَ أَحْوَطَهُمْ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ‏ و مراقبترین به حال رسول خدا صلى الله‏علیه و آله بودى وَ أَفْضَلَهُمْ مَنَاقِبَ وَ أَکْثَرَهُمْ سَوَابِقَ وَ أَرْفَعَهُمْ دَرَجَةً وَ أَشْرَفَهُمْ مَنْزِلَةً و تو در اوصاف کمال از همه اصحاب پیغمبر افضل و سوابق و شرافتت بیشتر و رتبه‏ات بلندتر و منزلتت شریفتر بود وَ أَکْرَمَهُمْ عَلَیْهِ فَقَوِیتَ (قَوِیتَ) حِینَ وَهَنُوا وَ لَزِمْتَ مِنْهَاجَ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ‏ و تو گرامیترین اصحاب رسول خدا بودى تو بودى تنها نیرومند و قوى هنگامیکه سایرین سست و ناپایدار می گردیدند و تو ملازم طریق رسول صلى الله علیه و آله بودى وَ أَشْهَدُ أَنَّکَ کُنْتَ خَلِیفَتَهُ حَقّاً لَمْ تُنَازَعْ بِرَغْمِ الْمُنَافِقِینَ وَ غَیْظِ الْکَافِرِینَ وَ ضِغْنِ الْفَاسِقِینَ‏ و نیز گواهى مى‏دهم که تو به حق و حقیقت جانشین پیغمبر و بدون نزاع به رغم اهل نفاق و خشم کافران و کینه مردم فاسق وَ قُمْتَ بِالْأَمْرِ حِینَ فَشِلُوا وَ نَطَقْتَ حِینَ تَتَعْتَعُوا وَ مَضَیْتَ بِنُورِ اللَّهِ إِذْ وَقَفُوا فَمَنِ اتَّبَعَکَ فَقَدِ اهْتَدَى (هُدِیَ) و تو به امر رواج دین قیام کردى هنگامى که دیگران ترسان و هراسان شدند تو هنگامى که قوم عاجز از گفتار مى‏شدند تو گویا به حقایق دین بودى و با نور الهى هنگامى که دیگران درمى‏ماندند تو در مى‏گذشتى پس هر کس تو را پیروى کرد بحقیقت هدایت یافت کُنْتَ أَوَّلَهُمْ کَلاَماً وَ أَشَدَّهُمْ خِصَاماً وَ أَصْوَبَهُمْ مَنْطِقاً وَ أَسَدَّهُمْ رَأْیاً تو اول قوم در سخن و بیان حقایق و نیرومندترین آنان در هنگام جنگ و نبرد با دشمن بودى و رأى تو محکمترین آراء وَ أَشْجَعَهُمْ قَلْباً وَ أَکْثَرَهُمْ یَقِیناً وَ أَحْسَنَهُمْ عَمَلاً وَ أَعْرَفَهُمْ بِالْأُمُورِ و دلت شجاعترین دلها، یقینت بیشترین، و عملت نیکوترین، و شناساترین اصحاب (به امور علمى و اجتماعى)  کُنْتَ لِلْمُؤْمِنِینَ أَباً رَحِیماً إِذْ صَارُوا عَلَیْکَ عِیَالاً فَحَمَلْتَ أَثْقَالَ مَا عَنْهُ ضَعُفُوا تو براى اهل ایمان پدرى مهربان بودى که آنان را به منزله خاندان خود مى‏شمردى، کارهاى سنگین که در تحملش ناتوان بودند تو بر دوش مى‏گرفتى وَ حَفِظْتَ مَا أَضَاعُوا وَ رَعَیْتَ مَا أَهْمَلُوا وَ شَمَّرْتَ إِذْ جَبَنُوا وَ عَلَوْتَ إِذْ هَلِعُوا وَ صَبَرْتَ إِذْ جَزِعُوا و آنچه را که دیگران ضایع و مهمل مى‏گذاشتند تو آن را حفظ و رعایت مى‏کردى، هنگامى که آنها ترسان و گریزان بودند تو دلیرانه آهنگ مى‏نمودى، و چون دیگران هراس و جزع مى‏کردند تو با عُلُو همت شکیبا بودى کُنْتَ عَلَى الْکَافِرِینَ عَذَاباً صَبّاً وَ غِلْظَةً وَ غَیْظاً وَ لِلْمُؤْمِنِینَ غَیْثاً وَ خِصْباً وَ عِلْماً تو بر کافران عذاب الیم و سخت و خشمناک بودى و بر اهل ایمان باران رحمت نعمت و بحر علم و دانش بودى لَمْ تُفْلَلْ حُجَّتُکَ وَ لَمْ یَزِغْ قَلْبُکَ وَ لَمْ تَضْعُفْ بَصِیرَتُکَ وَ لَمْ تَجْبُنْ نَفْسُکَ‏ حجت و برهان تو هرگز کند نداشت قلب پاک منورت ابدا زیغ و تاریکى نیافت و دیده بصیرتت هرگز ضعیف نگشت و روان پاکت هرگز جبن و هراس نداشت  کُنْتَ کَالْجَبَلِ لاَ تُحَرِّکُهُ الْعَوَاصِفُ وَ لاَ تُزِیلُهُ الْقَوَاصِفُ‏ تو مانند کوهى بودى که ابدا از بادهاى تند نلرزد و از صرصر سخت از پا در نیاید کُنْتَ کَمَا قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ قَوِیّاً فِی بَدَنِکَ‏ تو چنان بودى که رسول خدا ـ صلى الله علیه و آله ـ در وصفت فرمود در جسم نیرومند مُتَوَاضِعاً فِی نَفْسِکَ عَظِیماً عِنْدَ اللَّهِ کَبِیراً فِی الْأَرْضِ جَلِیلاً فِی السَّمَاءِ در نفس قدسى متواضع در نزد خدا عظیم الشأن در روى زمین بزرگ در اهل آسمان با جلال لَمْ یَکُنْ لِأَحَدٍ فِیکَ مَهْمَزٌ وَ لاَ لِقَائِلٍ فِیکَ مَغْمَزٌ وَ لاَ لِخَلْقٍ فِیکَ مَطْمَعٌ وَ لاَ لِأَحَدٍ عِنْدَکَ هَوَادَةٌ در شخص تو بر احدى جاى نکته‏گیرى و عیب جویى وجود ندارد نه مردم طماع در تو طمع توانند کرد و نه نابجا و ناحق کسى به تو امیدى تواند داشت یُوجَدُ الضَّعِیفُ الذَّلِیلُ عِنْدَکَ قَوِیّاً عَزِیزاً حَتَّى تَأْخُذَ لَهُ بِحَقِّهِ‏ مردم خوار و ناتوان نزد تو عزیز و توانایند، تا آنکه حق آنان را از سرکشان قوى بگیرى وَ الْقَوِیُّ الْعَزِیزُ عِنْدَکَ ضَعِیفاً (ذَلِیلاً) حَتَّى تَأْخُذَ مِنْهُ الْحَقَ‏ و مردم قوى و با عز و اقتدار نزد تو خوار و ذلیلند تا آنکه حق مظلومان را از آن ظالمان بازستانى الْقَرِیبُ وَ الْبَعِیدُ عِنْدَکَ فِی ذَلِکَ سَوَاءٌ نزد تو در حکم مذکور دور و نزدیک یکسانند شَأْنُکَ الْحَقُّ وَ الصِّدْقُ وَ الرِّفْقُ وَ قَوْلُکَ حُکْمٌ وَ حَتْمٌ وَ أَمْرُکَ حِلْمٌ وَ عَزْمٌ‏ شأن و کار تو حق و صدق و مرافقت است و سخن تو حکم خدا است شأن و خلق تو حلم و بردبارى و عزم ثابت است وَ رَأْیُکَ عِلْمٌ وَ حَزْمٌ (وَ جَزْمٌ) اعْتَدَلَ بِکَ الدِّینُ وَ سَهُلَ بِکَ الْعَسِیرُ وَ أُطْفِئَتْ بِکَ النِّیرَانُ وَ قَوِیَ بِکَ الْإِیمَانُ‏ و رأى تو علم مآل اندیشى است، دین اسلام به وجود تو عدل و استحکام یافت، و هر امر مشکل به دست تو آسان گشت، آتش جنگ و فتنه‏ها به نیروى تو خاموش گردید و ایمان بواسطه تو قوت گرفت وَ ثَبَتَ بِکَ الْإِسْلاَمُ وَ هَدَّتْ مُصِیبَتُکَ الْأَنَامَ فَإِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ‏ و اسلام ثبات یافت مصیبت تو خانه خلق را ویران ساخت بارى ما همه از جانب خدا آمده و بسوى او باز مى‏گردیم لَعَنَ اللَّهُ مَنْ قَتَلَکَ وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ خَالَفَکَ وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنِ افْتَرَى عَلَیْکَ وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ ظَلَمَکَ وَ غَصَبَکَ حَقَّکَ‏ خدا لعنت کند آنکه تو را شهید کرد و خدا لعنت کند آنکس که با تو مخالفت نمود و خدا لعنت کند آنکس را که بر تو افترا بست و خدا لعنت کند آنان را که به تو ظلم و ستم کردند و حق تو را غصب کردند وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ بَلَغَهُ ذَلِکَ فَرَضِیَ بِهِ إِنَّا إِلَى اللَّهِ مِنْهُمْ بُرَآءُ و خدا لعنت کند آنکس را این خبر به او رسید راضى و شادمان گردید ما از آنان به درگاه خدا بیزارى مى‏جوییم لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً خَالَفَتْکَ وَ جَحَدَتْ وِلاَیَتَکَ وَ تَظَاهَرَتْ عَلَیْکَ وَ قَتَلَتْکَ وَ حَادَتْ عَنْکَ وَ خَذَلَتْکَ‏ خدا لعنت کند امتى را که با تو مخالفت کرد، و مقام ولایتت را انکار نمود، و بر علیه تو همدست شدند، و به قتل تو برخاستند و راه خلق را بسوى تو بستند و تو را مخذول و خوار داشتند الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَ النَّارَ مَثْوَاهُمْ وَ بِئْسَ الْوِرْدُ الْمَوْرُودُ سپاس خداى را که آتش دوزخ را مأواى آنان کرد که بسیار بد منزلگاهى است براى واردانش أَشْهَدُ لَکَ یَا وَلِیَّ اللَّهِ وَ وَلِیَّ رَسُولِهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ بِالْبَلاَغِ وَ الْأَدَاءِ (وَ النَّصِیحَةِ) گواهى مى‏دهم براى تو اى ولى خدا و رسول او صلى الله علیه و آله که تو تبلیغ دین و اداء وظیفه‏امامت کردى وَ أَشْهَدُ أَنَّکَ حَبِیبُ (جَنْبُ) اللَّهِ وَ بَابُهُ وَ أَنَّکَ جَنْبُ (حَبِیبُ) اللَّهِ وَ وَجْهُهُ الَّذِی مِنْهُ یُؤْتَى‏ و نیز گواهى مى‏دهم که تو دوستدار و محبوب خدایى و درگاه رحمت خدا هستى و همانا تو جنب حق و وجه خدا و همانا تو آن جنب الله و وجه اللهى که از آن جانب و از آن وجه بسوى خدا توجه باید کرد وَ أَنَّکَ سَبِیلُ اللَّهِ وَ أَنَّکَ عَبْدُ اللَّهِ وَ أَخُو رَسُولِهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ‏ و توئى راه خدا و توئى بنده خاص خدا و برادر رسول خدا صلى الله علیه و آله أَتَیْتُکَ زَائِراً لِعَظِیمِ حَالِکَ وَ مَنْزِلَتِکَ عِنْدَ اللَّهِ وَ عِنْدَ رَسُولِهِ مُتَقَرِّباً إِلَى اللَّهِ بِزِیَارَتِکَ‏ من به زیارت تو آمده‏ام بواسطه شأن عظیم و قرب و منزلتى که تو را نزد خدا و نزد رسول اوست و به زیارتت تقرب به خدا مى‏جویم رَاغِباً إِلَیْکَ فِی الشَّفَاعَةِ أَبْتَغِی بِشَفَاعَتِکَ خَلاَصَ نَفْسِی مُتَعَوِّذاً بِکَ مِنَ النَّارِ و شوق و رغبت به شفاعتت دارم که به آن شفاعت نجات و خلاصى خود را از آتش دوزخ در پناه تو مى‏طلبم هَارِباً مِنْ ذُنُوبِیَ الَّتِی احْتَطَبْتُهَا عَلَى ظَهْرِی فَزِعاً إِلَیْکَ رَجَاءَ رَحْمَةِ رَبِّی‏ و از گناهانم که بارى سنگین بر پشت خود افکنده‏ام فرار مى‏کنم در حالتى که با جزع و زارى بسوى تو و امیدوارى به رحمت پروردگارم أَتَیْتُکَ أَسْتَشْفِعُ بِکَ یَا مَوْلاَیَ إِلَى اللَّهِ وَ أَتَقَرَّبُ بِکَ إِلَیْهِ لِیَقْضِیَ بِکَ حَوَائِجِی‏ به درگاهت آمده‏ام که مرا شفاعت کنى اى مولاى من نزد خدا بواسطه تو شفاعت و تقرب مى‏جویم تا حوایجم برآورده شود فَاشْفَعْ لِی یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ إِلَى اللَّهِ فَإِنِّی عَبْدُ اللَّهِ وَ مَوْلاَکَ وَ زَائِرُکَ‏ پس تو اى امیر اهل ایمان مرا نزد خدا شفاعت فرما که من خدا را بنده (پر گناه) و تو را دوستدار و زوارم وَ لَکَ عِنْدَ اللَّهِ الْمَقَامُ الْمَعْلُومُ وَ الْجَاهُ الْعَظِیمُ وَ الشَّأْنُ الْکَبِیرُ وَ الشَّفَاعَةُ الْمَقْبُولَةُ و تو را هم نزد خدا مقام تقرب معلوم و جاه و منزلت و شأن کبیر است و عظیم و شفاعتت نزد حق مقبول و پذیرفته است اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ صَلِّ عَلَى عَبْدِکَ وَ أَمِینِکَ الْأَوْفَى‏ خدایا درود و رحمت فرست بر محمد (ص) و آل محمد (ع) و درود فرست بر بنده خاص و امین سر کامل خود وَ عُرْوَتِکَ الْوُثْقَى وَ یَدِکَ الْعُلْیَا وَ کَلِمَتِکَ الْحُسْنَى وَ حُجَّتِکَ عَلَى الْوَرَى وَ صِدِّیقِکَ الْأَکْبَرِ و رشته محکم و دست بالا و کلمه نیکوتر و حجت تو بر خلق و بزرگترین تصدیق کننده تو  سَیِّدِ الْأَوْصِیَاءِ وَ رُکْنِ الْأَوْلِیَاءِ وَ عِمَادِ الْأَصْفِیَاءِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ یَعْسُوبِ الْمُتَّقِینَ وَ قُدْوَةِ الصِّدِّیقِینَ وَ إِمَامِ الصَّالِحِینَ‏ سید اوصیاء و رکن و عماد اولیاء برگزیدگان حضرت امیر المؤمنین و پیشواى متقین و بزرگ راستگویان با ایمان و امام صالحان الْمَعْصُومِ مِنَ الزَّلَلِ وَ الْمَفْطُومِ مِنَ الْخَلَلِ وَ الْمُهَذَّبِ مِنَ الْعَیْبِ وَ الْمُطَهَّرِ مِنَ الرَّیْبِ‏ معصوم از خطاء و لغزش و خلل و پاکیزه‏از عیب و پاک از شک و ریب أَخِی نَبِیِّکَ وَ وَصِیِّ رَسُولِکَ وَ الْبَائِتِ عَلَى فِرَاشِهِ وَ الْمُوَاسِی لَهُ بِنَفْسِهِ وَ کَاشِفِ الْکَرْبِ عَنْ وَجْهِهِ‏ برادر رسول تو و وصى او و آنکه در فراش پیغمبرت خفت و جان را نثار او کرد و رافع و دافع هم و غم و رنج و تعب از پیغمبر الَّذِی جَعَلْتَهُ سَیْفاً لِنُبُوَّتِهِ وَ مُعْجِزاً لِرِسَالَتِهِ وَ دِلاَلَةً وَاضِحَةً لِحُجَّتِهِ‏ آن کسى که او را شمشیر تبلیغ نبوت و معجزه مقام رسالت قرار دادى و دلیل روشن بر حقانیت حجتهاى حق وَ حَامِلاً لِرَایَتِهِ وَ وِقَایَةً لِمُهْجَتِهِ وَ هَادِیاً لِأُمَّتِهِ وَ یَداً لِبَأْسِهِ‏ براى نگهدارى پرچم دین رسول و حفاظت قلب منور او و هادى امت و بازوى تواناى قوه دفاع وَ تَاجاً لِرَأْسِهِ وَ بَاباً لِنَصْرِهِ وَ مِفْتَاحاً لِظَفَرِهِ‏ و تاج عزت و سلطنت بر سر پیغمبر درگاه فتح و نصرت او و کلید فیروزى پیغمبر گشت حَتَّى هَزَمَ جُنُودَ الشِّرْکِ بِأَیْدِکَ وَ أَبَادَ عَسَاکِرَ الْکُفْرِ بِأَمْرِکَ‏ تا آنجا که سپاهیان شرک را به یارى تو درهم شکست و لشکریان کفر را به فرمان تو با جان نثارى در راه رضاى تو و رضاى پیغمبرت همه را به هلاکت رسانید وَ بَذَلَ نَفْسَهُ فِی مَرْضَاتِکَ وَ مَرْضَاةِ رَسُولِکَ وَ جَعَلَهَا وَقْفاً عَلَى طَاعَتِهِ وَ مِجَنّاً دُونَ نَکْبَتِهِ‏ و نفس قدسى خود را وقف طاعت رسول (ص) و سپر بر دفع آلام نکبات از وجود او گردانید حَتَّى فَاضَتْ نَفْسُهُ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ فِی کَفِّهِ وَ اسْتَلَبَ بَرْدَهَا وَ مَسَحَهُ عَلَى وَجْهِهِ‏ تا روزى که هنگام رحلت پیغمبر صلى الله علیه و آله بر دست او جان به حق تسلیم کرد و با حال سرد شدن جسد مطهرش سردى بدن را ربود و به دست مسح بر صورت پیغمبر اکرم فرمود وَ أَعَانَتْهُ مَلاَئِکَتُکَ عَلَى غُسْلِهِ وَ تَجْهِیزِهِ وَ صَلَّى عَلَیْهِ وَ وَارَى شَخْصَهُ‏ و آنگاه در غسل و تجهیز رسول ـ صلّی الله علیه و آله و سلّم ـ فرشتگان کمک او بودند و او بر پیغمبر خدا نماز خواند و جسد پاکش را در قبر پنهان کرد وَ قَضَى دَیْنَهُ وَ أَنْجَزَ وَعْدَهُ وَ لَزِمَ عَهْدَهُ وَ احْتَذَى مِثَالَهُ‏ و دین او را ادا نمود وعده او را انجام داد عهد و پیمانش را ملازمت فرمود و مطابق رویه پیغمبر کاملا رفتار کرد وَ حَفِظَ وَصِیَّتَهُ وَ حِینَ وَجَدَ أَنْصَاراً نَهَضَ مُسْتَقِلاًّ بِأَعْبَاءِ الْخِلاَفَةِ مُضْطَلِعاً بِأَثْقَالِ الْإِمَامَةِ و وصیتش را حفظ فرمود و هنگامى که یار و انصار یافت به استقلال مقام خلافت خود و تحمل شداید سلطنت با عدل و داد کامل قیام فرمود فَنَصَبَ رَایَةَ الْهُدَى فِی عِبَادِکَ وَ نَشَرَ ثَوْبَ الْأَمْنِ فِی بِلاَدِکَ وَ بَسَطَ الْعَدْلَ فِی بَرِیَّتِکَ‏ پس پرچم هدایت میان بندگان تو برافراشت و در تمام بلاد اسلام لباس امن و امان در پوشانید و بساط عدل و داد را میان خلق بگسترد وَ حَکَمَ بِکِتَابِکَ فِی خَلِیقَتِکَ وَ أَقَامَ الْحُدُودَ وَ قَمَعَ الْجُحُودَ وَ قَوَّمَ الزَّیْغَ‏ و به کتاب تو در بین بندگانت حکم فرمود و حدود الهى را اقامه و اجراء کرد و ریشه کفر و جحود را برکند شک و شبهات زیغ و ضلالت را اصلاح فرمود وَ سَکَّنَ الْغَمْرَةَ وَ أَبَادَ الْفَتْرَةَ وَ سَدَّ الْفُرْجَةَ وَ قَتَلَ النَّاکِثَةَ وَ الْقَاسِطَةَ وَ الْمَارِقَةَ فتنه و پراکندگى امت را آرام و سستى‏و ضعف اسلام را نابود و شکاف و رخنه‏هاى دشمنان را مسدود کرد و با شکنان و بیدادگران و مرتدان از دین قتال کرد وَ لَمْ یَزَلْ عَلَى مِنْهَاجِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ وَتِیرَتِهِ وَ لُطْفِ شَاکِلَتِهِ وَ جَمَالِ سِیرَتِهِ‏ و پیوسته بر روش و طریقه پیغمبر صلى الله علیه و آله بود و بر لطف و عواطف صورت و حسن و جمال سیرت رسول مُقْتَدِیاً بِسُنَّتِهِ مُتَعَلِّقاً بِهِمَّتِهِ مُبَاشِراً لِطَرِیقَتِهِ وَ أَمْثِلَتُهُ نَصْبُ عَیْنَیْهِ‏ و پیرو سنت و همى علاقه‏مند بهمت و افکار بلند آن حضرت و ملازم طریقت وى بود و امثال و مقاصد عالى رسول نصب العینش بود یَحْمِلُ عِبَادَکَ عَلَیْهَا وَ یَدْعُوهُمْ إِلَیْهَا إِلَى أَنْ خُضِبَتْ شَیْبَتُهُ مِنْ دَمِ رَأْسِهِ‏ و بندگان تو را بر آن مقاصد وامیداشت و دعوت مى‏کرد تا هنگامى که محاسن مبارکش به خون سرش خضاب شد اللَّهُمَّ فَکَمَا لَمْ یُؤْثِرْ فِی طَاعَتِکَ شَکّاً عَلَى یَقِینٍ وَ لَمْ یُشْرِکْ بِکَ طَرْفَةَ عَیْنٍ‏ پروردگارا چنانکه او هیچگاه شک را بر یقین مقدم نداشت و یک لحظه به تو مشرک نگشت صَلِّ عَلَیْهِ صَلاَةً زَاکِیَةً نَامِیَةً یَلْحَقُ بِهَا دَرَجَةَ النُّبُوَّةِ فِی جَنَّتِکَ وَ بَلِّغْهُ مِنَّا تَحِیَّةً وَ سَلاَماً تو هم درود و رحمت فرست بر او رحمتى با نشو و نما که به آن رحمت در بهشت ابدت به مقام نبوت در پیوندد و سلام و تحیت ما را هم به آن حضرت برسان وَ آتِنَا مِنْ لَدُنْکَ فِی مُوَالاَتِهِ فَضْلاً وَ إِحْسَاناً وَ مَغْفِرَةً وَ رِضْوَاناً و به ما در راه محبت او فضل و احسان و آمرزش و خشنودى خود را عطا فرما إِنَّکَ ذُو الْفَضْلِ الْجَسِیمِ بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ‏ زیرا تو اى خدا صاحب فضل بزرگ و لطف بى‏نهایت هستى به حق رحمت نامنتهایت اى مهربانترین مهربانان عالم. سپس ضریح راببوسید و سمت راست و بعد چپ خود را بر آن بگذارید. و آنگاه به سوی قبله بگردید و نماز زیارت را به جای آورید. پس آنگاه برای هرچه می خواهید، دعا کنید. بعد از تسبیحات حضرت فاطمه ی زهرا ـ سلام الله علیها ـ چنین بگوئید: اللَّهُمَّ إِنَّکَ بَشَّرْتَنِی عَلَى لِسَانِ نَبِیِّکَ وَ رَسُولِکَ مُحَمَّدٍ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَ آلِهِ‏ پروردگارا تو مرا بر زبان مبارک پیغمبر و فرستاده خود حضرت محمد صلوات الله علیه و آله بشارت دادى فَقُلْتَ وَ بَشِّرِ الَّذِینَ آمَنُوا أَنَّ لَهُمْ قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَ رَبِّهِمْ‏ که در کتاب خود فرمودى و اى رسول ما بشارت ده آنان که ایمان آوردند که آنها را نزد خدا قدم صدق است اللَّهُمَّ وَ إِنِّی مُؤْمِنٌ بِجَمِیعِ أَنْبِیَائِکَ وَ رُسُلِکَ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِمْ‏ پروردگارا و من البته به جمیع پیمبران و رسولانت صلوات الله علیهم ایمان دارم فَلاَ تَقِفْنِی بَعْدَ مَعْرِفَتِهِمْ مَوْقِفاً تَفْضَحُنِی فِیهِ عَلَى رُءُوسِ الْأَشْهَادِ بَلْ قِفْنِی مَعَهُمْ وَ تَوَفَّنِی عَلَى التَّصْدِیقِ بِهِمْ‏ پس بعد از آنکه معرفت به آنها یافته‏ام مرا در موقفى که آنجا مرا رسوا کنى نگاه مدار بلکه مرا با رسولانت به موقف کرامت بدار و مرا باتصدیق و ایمان به آنها بمیران اللَّهُمَّ وَ أَنْتَ خَصَصْتَهُمْ بِکَرَامَتِکَ وَ أَمَرْتَنِی بِاتِّبَاعِهِمْ‏ پروردگارا و تو خود آن رسولان را مخصوص به کرامت خود فرمودى و مرا به پیروى آنان امر کردى اللَّهُمَّ وَ إِنِّی عَبْدُکَ وَ زَائِرُکَ مُتَقَرِّباً إِلَیْکَ بِزِیَارَةِ أَخِی رَسُولِکَ‏ پروردگارا و من بنده تو و زوار توام که بسوى تو بواسطه زیارت برادر رسولت تقرب مى‏جویم وَ عَلَى کُلِّ مَأْتِیٍّ وَ مَزُورٍ حَقٌّ لِمَنْ أَتَاهُ وَ زَارَهُ وَ أَنْتَ خَیْرُ مَأْتِیٍّ وَ أَکْرَمُ مَزُورٍ و هر که به درگاه کسى و زیارت کسى آید بر آنکس حق خواهد داشت و تو بهتر و کریمتر کسى هستى که به درگاه و زیارتش آیند فَأَسْأَلُکَ یَا اللَّهُ یَا رَحْمَانُ یَا رَحِیمُ یَا جَوَادُ یَا مَاجِدُ یَا أَحَدُ یَا صَمَدُ پس از تو درخواست مى‏کنم اى خدا اى بخشنده مهربان اى صاحب جود و مجد و کرم اى خداى فرد غنى الذات یَا مَنْ لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً أَحَدٌ اى آنکه نه تو را فرزندى است و نه فرزند کسى و نه تو را احدى مثل و مانند است وَ لَمْ یَتَّخِذْ صَاحِبَةً وَ لاَ وَلَداً أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و نه زن و فرزندى از تو درخواست مى‏کنم که درود بر محمد و آلش فرستى وَ أَنْ تَجْعَلَ تُحْفَتَکَ إِیَّایَ مِنْ زِیَارَتِی أَخَا رَسُولِکَ فَکَاکَ رَقَبَتِی مِنَ النَّارِ و تحفه و ثواب زیارت برادر رسولت را بر من آزادیم از آتش دوزخ قرار دهى وَ أَنْ تَجْعَلَنِی مِمَّنْ یُسَارِعُ فِی الْخَیْرَاتِ وَ یَدْعُوکَ رَغَباً وَ رَهَباً وَ تَجْعَلَنِی لَکَ مِنَ الْخَاشِعِینَ‏ و مرا از آنان که در کارهاى خیر سرعت مى‏کنند مقرر فرمایى و از آنان که با شوق و رغبت و ترس و هیبت تو را به دعا مى‏خوانند و از اهل خضوع و خشوع گردانى اللَّهُمَّ إِنَّکَ مَنَنْتَ عَلَیَّ بِزِیَارَةِ مَوْلاَیَ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ وَ وِلاَیَتِهِ وَ مَعْرِفَتِهِ‏ پروردگارا تو به نعمت زیارت مولایم على بن ابى طالب و به ولایت و معرفتش بر من منت گزاردى فَاجْعَلْنِی مِمَّنْ یَنْصُرُهُ وَ یَنْتَصِرُ بِهِ وَ مُنَّ عَلَیَّ بِنَصْرِکَ لِدِینِکَ‏ پس کرم فرما و مرا از یاران و ناصران او در دین تو و از یارى طلبان از حضرتش براى دین خود بگردان اللَّهُمَّ وَ اجْعَلْنِی مِنْ شِیعَتِهِ وَ تَوَفَّنِی عَلَى دِینِهِ‏ پروردگارا و مرا از شیعیانش قرار ده و بر دین و آیین او بمیران اللَّهُمَّ أَوْجِبْ لِی مِنَ الرَّحْمَةِ وَ الرِّضْوَانِ وَ الْمَغْفِرَةِ وَ الْإِحْسَانِ وَ الرِّزْقِ الْوَاسِعِ الْحَلاَلِ الطَّیِّبِ مَا أَنْتَ أَهْلُهُ‏ پروردگارا از رحمت (نامنتها) و خشنودى و مغفرت و احسان بر من نصیبى لازم گردان و رزق وسیع حلال پاکیزه و آنچه تو را سزد به من عطا فرما یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ‏ اى مهربانترین مهربانان عالم و ستایش مخصوص خداى آفریننده عالم است.